****Emine****

Sen bir tarihin iğfalinden doğdun Emine
Emin’in iğnesi teyelledi kader çizgini
Yansır suyun akışında kırık bir ayna gibi
Doğduğun coğrafyayı kanatmaktı ilk işi

Zamanın avlusuna bırakılan
soy ad eksiklisiydin Emine,
kimlik etiketsizi

Ağladın, ağlamayı çoğalttı yanın
Güldün, küldökenler bürüdü sesini
Kalbin, beyaz – mavi bir bulutun önünde
saçların, Emin’in arkasında yürüdü

Sen bir dilin zinasında büyüdün Emine
Utanır anlatmaya sözcükler sana giydirilen sözleri
Saklar yaşamın aynasından, provasız biçilen elbiseni

Eğildin, başına kahır gülü takıldı
Doğruldun alnına töre çakıldı
Susma öyle Emine, susma öyle
Kıvranan belin üstünde, taç yaprak gibi omzun
çağın uzun ve karanlık mahzeninden
o şarap testisini kimin için taşıdı

Sen hangi acını işliyorsun Emine
Hangi sevmeni
Söyle artık
Söyle bir tokat gibi zamanın yüzüne
Kendini hangi iğneden geçirdiğini

Sen kendini kaç yıl büyüttün Emine
Sahi sen... hangi kahrı kaç yıl...
Sordun mu hiç annene
Bir şeyler karışır mı annelerin gözyaşından
Kader gibi, gen gibi, Emine’lerin geleceğine

Yürüdün, önünde gölgeler süründü
Durdun, varlığının uçurumu büyüdü
Sana uygun görülen Emine
Sana uygun görülen: Önde Emin silueti

Sen tarihi yeniden doğurabilir misin Emine
Biçebilir misin zamanın gömleğini yeniden
Yapabilir misin sahi, Emin’in ipliğini çekmeden

Yüregimde bir çocuk
Sevinçle hüznü
Bir arada yaşıyor
Bir elinde umut çiçekleri
Digerinde mutsuzluk dikenleri...

Yüregimdeki bu çocuk aglıyor,
Batmış eline
Mutsuzluk dikenleri...
Umut çiçekleri
Gönlünü okşuyor...
Kendisini
Bekleyen geleceği
Umut çiçeklerinde
Biliyor...

Yüregimdeki çocuk
Ellerin de
Umut çiçekleri,
Gözlerinde
Bir ümit ışıgı yanıp sönerken
Kendisine sevgiyle uzanacak
Bir dost eli bekliyor...

Yüregimdeki çocuk
Bir elinde umutsuz dikenleri
Digerinde umut çiçekleri
Gözlerinin içi gülüyor...

Yüregimdeki bu çocuk
Gelecekten umutlu
Hayatla barışık yaşıyor